Evaluation of Scientific Collaboration of Iranian Researchers in the Field of Microelectronics Science and Technology in the Scopus Database in 2000-2017

Document Type : Research Paper

Authors

1 Scientometrics Student, Department of Information Science and Knowledge Studies, Shahed University, Tehran, Iran.

2 Associate Professor, Department of Information Science and Knowledge Studies, Shahed University, Tehran, Iran.

Abstract

  Purpose: The purpose of this study is to identify and evaluation of our scientific cooperation between Iranian researchers in the field of microelectronics, which is reflected in the Scopus database.
Methodology: The present Research is an applied scientometrics method that is carried out by documentary procedure and the required data is collected from the Scopus database. The research community consists of all the scientific productions of researchers in the field of microelectronics, which are indexed in the Scopus between 2000 and 2017.
Findings: The findings of the research indicate that the co-authorship in the field of microelectronics has been growing trend over the years; this trend has been decreasing in the years 2006-2011-2014.  In addition, the prevailing the most collaborative pattern in this research is 3 co-authors with a percentage of 32.16 (1338) and 2 co-authors with a percentage of 30.50 (1269).
Conclusion: The average co-integration index is 0.93, the co-operation index is 3.06 and the co-authorship coefficient is 0.58. Among the researchers Hadidi and Khoei from the University of Urimia and Navi from the University of Shahid Beheshti are the most active writers in the field of microelectronics.

Keywords


آجی فیروکی، ایزولا؛ کیو، بارل و ژان، تگ. (2000). ضریب همکاری مقیاسی برای اندازه‌گیری همکاری در تحقیقات. ترجمه عبدالحسین فرج‌پهلو، 1386. علوم و فناوری اطلاعات، 23 (1و2)، 171-185.
پیش‌نویس سند راهبرد ملی توسعه فناوری میکروالکترونیک، ستاد توسعه فناوری میکروالکترونیک، 1388.
حریری، نجلا؛ نیکزاد، مهسا. (1390). شبکه‌های هم‌تألیفی در مقالات ایرانی رشته‌های کتابداری و اطلاع‌رسانی. روان‌شناسی، مدیریت و اقتصاد در پایگاه ISI بین سال‌های 2000 تا 2009. فصلنامۀ علمی-پژوهشی پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران: 26 (4)، 825-844.
حسن‌زاده، محمد؛ بقایی، سولماز. (1388). جامعه علمی، روابط علمی و هم‌تألیفی. رهیافت، 41-37.
حیاتی، زهیر؛ دیدگاه، فرشته. (1389). مطالعه تطبیقی میزان گرایش پژوهشگران ایرانی در حوزه‌های موضوعی مختلف به مشارکت و همکاری گروهی در سال‌های 1998تا 2007. پردازش و مدیریت اطلاعات، 3. 413.
حیدری، معصومه و صفوی، زینب. (1391). ضریب همکاری گروهی نویسندگان مقالات مجله پژوهش در پزشکی. مجله پژوهش در پزشکی، دوره 36، ش 2، ص 109-113.
داورپناه، محمدرضا. (1383). مطالعۀ رابطه میان‌رشته‌ای در علوم انسانی: تحلیل استنادی. (گزارش نهایی طرح پژوهشی)، مشهد: دانشگاه فردوسی مشهد، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، گروه علوم کتابداری و اطلاع رسانی.
دیده‌گاه، فرشته؛ عرفان‌منش، محمدامین. (1388). بررسی تألیفات مشترک ایران و کشورهای جنوب شرق آسیا در پایگاه وب آو ساینس. فصل‌نامۀ علمی-پژوهشی پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران. 24 (4)، 102-85.
رحیمی، ماریه. (1386). بررسی وضعیت همکاری در تولید آثار علمی و عوامل مؤثر بر آن در میان اعضای هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد (پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد علوم کتابداری و اطلاع‌رسانی)، دانشگاه فردوسی مشهد.
رزبان، مریم. (1395). بررسی وضعیت انتشارات علمی دانشگاه تهران با تأکید بر همکاری‌های علمی در داخل و خارج از کشور. رهیافت، 83.
ستارزاده، اصغر و دیگران. (1395). تحلیل ساختار شبکه همکاری‌های علمی پژوهشگران حوزه علوم پایه پزشکی ایران در نمایه استنادی علوم در بازه زمانی 1996 تا 2013. مطالعات دانش‌شناسی، سال دوم، (6) 1-20.
شهرابی فراهانی، هلیا؛ اسکروچی، رقیه؛ محقق، نیلوفر؛ آغافاطمه، حسینی. (1393). بررسی میزان همکاری‌های علمی در مقالات قلب و عروق ایران در وبگاه علوم: 2002 تا 2011. مدیریت سلامت، 56: 46-55.
قاضی میرسعید، سید جواد؛ گنجی‌پور، زهرا. (1396). بررسی شاخص‌های همکاری‌های علمی دندان‌پزشکان ایرانی در مقالات نمایه‌شده در پایگاه استنادی Scopus در سال‌های 2014-2010. مجله دندان‌پزشکی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی، درمانی تهران، دوره 30، ش2، ص: 111-119.
قهنویه، حسن؛ دانش، فرشید. (1389). بررسی میزان همکاری گروهی محققان در تولید مقالات ارائه‌شده در همایش‎های سراسری تازه‎های پزشکی و پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان. مدیریت اطلاعات سلامت، 556.
مردانی، امیرحسین؛ نجفی، علی؛ شریف‌مقدم، هادی. (1392). بررسی ضریب مشارکت پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی تهران در انتشارات بین‌المللی.فصلنامه مدیریت سلامت، 16 (51)، 19-29.
نوروزی چاکلی، عبدالرضا (1390). آشنایی با علم‌سنجی (مبانی، مفاهیم، روابط و ریشه‌ها). تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها (سمت)، مرکز تحقیق و توسعه علوم انسانی دانشگاه شاهد،مرکز چاپ و انتشارات.
وب‌سایت پایگاه اطلاعاتی اسکوپوس [پیوسته]. دسترس‌پذیر در: http://www.Scopus.com  بازیابی شده در: 1/12/1396.
Ahn, J., Oh, D.-h., & Lee, J.-D. (2014). The scientific impact and partner selection in collaborative research at Korean universities. Scientometrics, 100(1), 173-188.
Ajiferuke, I., Burell, Q., & Tague, J. (1988). Collaborative coefficient: A single measure of the degree of collaboration in research. Scientometrics, 14(5-6), 421-433
Beaver, D., & Rosen, R. (1978). Studies in scientific collaboration: Part I. The professional origins of scientific co-authorship. Scientometrics, 1(1), 65-84.
Coccia, M., & Wang, L. (2016). Evolution and convergence of the patterns of international scientific collaboration. Proceedings of the National Academy of Sciences, 113(8), 2057-2061.
Franceschet, M., & Costantini, A. (2010). The effect of scholar collaboration on impact and quality of academic papers. Journal of informetrics, 4(4), 540-553.
Hoekman, J., Frenken, K., & Tijssen, R. J. (2010). Research collaboration at a distance: Changing spatial patterns of scientific collaboration within Europe. Research Policy, 39(5), 662-673.
Katz, J. S., & Martin, B. R. (1997). What is research collaboration? Research Policy, 26(1), 1-18      
Zhao, R., & Wei, X. (2017). Collaboration of Chinese Scholars in International Articles: A Case Study of Knowledge Organization. Knowledge Organization, 44(5), 326-334..