تحلیل گراف هم‌تألیفی محققان ایرانی رشته ریاضی با استفاده از پارامترهای گرافی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه ریاضی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه رازی

2 استادیار گروه ریاضی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه پیام نور

چکیده

هدف: هدف این پژوهش، مطالعه و مقایسه گراف‌های (شبکه‌های) هم‌تألیفی پژوهشگران ایرانی در گرایش‌های اصلی ریاضیات با استفاده از داده‌های استخراج‌شده از وب آو ساینس و گوگل اسکالر و پارامترهای گرافی است.
روش‌شناسی: در این پژوهش کاربردی علم‌سنجی، گراف‌های هم‌تألیفی محققان ایرانی در 6 گرایش ریاضیات با استفاده از روش‌ها و نرم‌افزارهای ریاضی ترسیم شدند. پس از استخراج داده‌های مربوط به مستندات علمی-پژوهشی 276 نفر از پژوهشگران ایرانی در رشته ریاضی از پایگاه‌های علمی وب آو ساینس و گوگل اسکالر، گراف‌های مربوط به گرایش‌های تخصصی جداگانه رسم و با همدیگر مقایسه شدند. برخی پارامترهای گرافی مانند درجات رئوس، قطر، شعاع، عدد استقلال، اعداد رنگی رأسی و یالی و عدد تطابقی برای تمامی گراف‌ها نیز محاسبه شدند. در پایان با استفاده از این پارامترهای گرافی، گراف‌های هم‌تألیفی مقایسه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان دادند که گرایش‌های تخصصی تحقیق در عملیات و گراف و ترکیبات با داشتن میانگین درجات به‌ترتیب 2.4 و 7.3 از همکاری پژوهشی بالاتری نسبت به سایر گرایش‌ها برخوردارند. بیشترین قطر گراف در بین گراف‌های هم‌تألیفی مورد مطالعه 8 بوده و مربوط به گرایش جبر جابجایی است. در گراف هم‌تألیفی گرایش‌های آنالیز عددی و نظریه گروه‌ها با داشتن شعاع 3 دارای کمترین شعاع هستند.
نتیجه‌گیری: در برخی شاخه‌های تخصصی حوزه ریاضیات که از نوع محض هستند، همکاری پژوهشی بین پژوهشگران ایرانی وجود دارد. لذا بهتر است پژوهشگران در این شاخه‌ها به کارهای گروهی تمایل بیشتری داشته باشند تا کارهای پژوهشی عمیق‌تری در مجلات معتبر بین‌المللی چاپ کنند. در این راستا باید بودجه‌ها و امتیازات خاصی برای تشویق پژوهشگران به انجام کارهای گروهی با کیفیت بالا در نظر گرفته شود.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The analysis of the co-authorship graph of Iranian researchers in mathematics by graph parameters

نویسندگان [English]

  • Farzad Shaveisi 1
  • Mostafa Amini 2
1 Assistant Professor, Department of Mathematics, Faculty of Sciences, Razi University
2 Assistant Professor, Department of Mathematics, Faculty of Sciences, Payam Noor University
چکیده [English]

Purpose: The objective of this research is to study and compare the co-authorship graphs (networks) of Iranian researchers in the main fields of mathematics by using records, extracted from WOS and Google Scholar, and graph parameters.
Methodology: The co-authorship graphs (networks) of Iranian researchers in 6 specialty fields of mathematics have been drawn by mathematical methods and software. Overall this research, 276 Iranian researchers in mathematics were considered and the co-authorship graphs in all fields were drawn and compared. Some mathematical graph parameters such as degrees of vertices, diameter, radius, independence number, vertex and edge chromatic numbers, matching number, for all co-authorship graphs were calculated too.  Finally, we analyze and compare the co-authorship graphs by using these graph parameters.
Findings: The research findings showed that two specialty fields Operation Research and Graphs and Combinatorics with average degrees 4.20 and 3.70, respectively, have high research collaboration with respect to other fields. The greatest diameter in the co-authorship graph, which equals 8, belongs to Commutative Algebra and the co-authorship graphs of the specialty field Numerical Analysis and Group Theory have the same least value of radius 3.
Conclusion: In some specialty fields of mathematics, which are pure, there is not enough collaboration among Iranian researchers. So, it is better that these researchers try to have more collaboration to publish stronger and deeper research works in the international journals. For this aim, more budget allocations should be considered to accelerate researchers to do group works with high quality.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Co-authorship graph (network)
  • Degree
  • Chromatic number
  • Independ-ence number
  • Matching
بشیری، جواد؛ گیلوری، عباس (1397). هم‌تألیفی در نشریات علمی سازمان تحقیقات،  آموزش و ترویج کشاورزی. پژوهش‌نامه علم‌سنجی. 4(2)، 73-86..
تاج‌الدینی، اورانوس؛ سهیلی، فرامرز؛ سادات‌موسوی، علی (1398). سنجه‌های مرکزیت در شبکه‌های هم‌نویسندگی: هم‌افزایی یا هم‌زدایی در عملکرد پژوهشی پژوهشگران. پژوهش‌نامه پردازش و مدیریت اطلاعات. 34(3)، 1423-1452.
حریری، نجلا؛ نیکزاد، مهسا (1390). شبکه‌های هم‌تألیفی در مقالات ایرانی رشته‌های کتابداری و اطلاع‌رسانی، روان‌شناسی، مدیریت و اقتصاد در پایگاه آی. اس. آی. بین سال‌های 2000 تا 2009. پژوهش‌نامه پردازش و مدیریت اطلاعات. 26(4) 825-844.
حسن‌زاده، پریسا؛ اسفندیاری مقدم، علیرضا؛ سهیلی، فرامرز؛ موسوی چلک، افشین (1397). هم‌نویسندگی و رابطه بین نفوذ اجتماعی و میزان کارایی و بهره‌وری پژوهشگران حوزه نارسایی مزمن قلب و عروق. پژوهش‌نامه علم‌سنجی. 4(2)، 143-160.
سهیلی، فرامرز؛ عصاره، فریده (1392). بررسی تراکم و اندازه شبکه اجتماعی موجود در شبکه هم‌نویسندگی مجلات علم اطلاعات. پژوهش‌نامه پردازش و مدیریت اطلاعات. جلد29، شماره 2، 351-372.
صدیقی، مهری (1396). تحلیل وضعیت تولیدات علمی محققان ایرانی در برخی حوزه‌های موضوعی با استفاده از شاخص‌های علم‌سنجی و تحلیل شبکه‌های اجتماعی. پژوهش‌نامه پردازش و مدیریت اطلاعات. 32(4)، 967-967.
عرفان‌منش، محمدامین؛ بصیریان جهرمی، رضا (1391). شبکه‌های هم‌تألیفی مقالات منتشرشده در فصل‌نامه مطالعات علمی کتابداری و سازمان‌دهی اطلاعات با استفاده از شاخص‌های شبکه‌های اجتماعی. فصل‌نامه مطالعات کتابداری و سازمان‌دهی اطلاعات. 94، 77-96.
عصاره، فریده؛ سهیلی، فرامرز؛ فرج‌پور، عبدالحسین؛ معرف‌زاده، عبدالحمید (1391). بررسی سنجه مرکزیت در شبکه هم‌نویسندگی مقالات مجله‌های علم اطلاعات، پژوهش‌نامه کتابداری و اطلاع‌رسانی. 2(2)، 181-200.
عصاره، فریده؛ نوروزی چاکلی، عبدالرضا؛ کشوری، مریم (1389). هم‌نویسندگی پژوهشگران ایرانی در نمایه‌های استنادی علوم، علوم اجتماعی، هنر و علوم انسانی در پایگاه وب آو ساینس در سال‌های 2000 تا 2006،، پژوهش‌نامه پردازش و مدیریت اطلاعات. 25(4)، 573-595.
محمدحسن‌زاده، حافظ؛ ابوالقاسم گرجی، حسن؛ شکرانه ننه کران، فرهاد؛ ولی‌نژادی، علی (1387). بررسی تولیدات علمی نویسندگان دانشگاه علوم پزشکی ایران همراه با شبکه‌های تألیف مشترک در پایگاه وب آوساینس تا پایان سال 2007 میلادی. رهیافت. (11): 59-67.
محمدیان، سجاد؛ وزیری، اسماعیل (1396). تحلیل و مصوّرسازی شبکه هم‌تألیفی دانشگاه‌های علوم پزشکی وابسته به وزارت بهداشت با استفاده از سنجه‌های تحلیل شبکه اجتماعی بر اساس داده‌های وب آو ساینس، مجله دانشکده پیراپزشکی علوم پزشکی تهران (پیاورد سلامت)، 11(1)، 43-56.
نوچه ناسار، حمیدرضا؛ شمس مورکانی، غلامرضا؛ قانعی‌راد، محمدامین (1397). تحلیل شبکه اجتماعی هم‌نویسندگی مقالات خارجی اعضای هیئت علمی رشته علوم تربیتی، پژوهش‌نامه علم‌سنجی. جلد 4(2)، 33-56.
Ajiferuke I., Burell Q, and Tague J. 1988. Collaborative, coefficient: a singale measure of the degree of collaboration in research. Scientometric 14 (5-6): 421-433.
Barabasia A, Jeong L, Neda H,  Ravasz Z, Schubert E, Vicsek A. (2002). ”Evolution of the social network of scientific collaborations”. Physica A: Statistical 311: 590–614.
Beaver D de B, Rosan R. (1978), Studies in scientific collaboration 1, Scientometrics 1(1): 65-84.
Beaver, D de B,  Rosan R. (1979a), Studies in scientific collaboration 1, Scientometrics 1(2): 133-149.
Beaver, D de B,  Rosan R. (1979b), Studies in scientific collaboration 1, Scientometrics 1(3): 233-245.
Besancenot D, Huynh K,  Serranito F. (2017).  Co-authorship and research productivity in economics: Assessing the assortative matching hypothesis, Journal of Economic Modelling, article in press.
Biscaro C, Giupponi, C. (2014). Co-Authorship and bibliographic coupling network effects on citations, Plos One, Vol. 9, No. 6.
Bondy‎ J.A‎. ‎ ‎Murty‎ U.S.R. ‎(‎1976), Graph Theory with Applications‎, ‎American Elsevier‎, ‎New York.
Borgatti S. P. (2005). Centrality and network flow. Social Networks 27(1): 55-71.Cabanac G, Hubert G, Milard B. (2015). Academic careers in Computer Science: Continuance and transience of lifetime co-authorships. Scientometrics, 102(1): 135-150.
Cygler J. (2015). Structural pathology in inter-organizational networks and the decision-making autonomy of its members. In Management of Network Organizations; Sroka W, Hittmár Š, Eds.; Springer International Publishing: Cham, Switzerland, 95: 181–195.
Durbacha Ian N, Naidooa D, Mouton J. (2008). Co-authorship networks in South African chemistry and mathematics. South African Journal of Science 104: 487- 492.
Egghe L, Rousseau R. (1990). “Introduction to Informetrics: Quantitative methods in library, documentation and information science”. Amsterdam: Elsevier.
Fatt C. K, Ujum E. A, Ratnavelu K. (2010). “The structure of collaboration in the Journal of       Finance”. Scientometrics 85(3), 849-860.
Garg K. C, Padhi P. (2001), A study of collaboration in laser science and technology. Scientometrics 51(2): 415-427.
Hudson J. (1996). “Trends in multi-authored papers in economics”. Journal of Economics Perspectives 10, 153–8.
Jose F, Baroso C,  Casanueva Galan J. L. (2006). Co-authorship in management and organizational studies: an empirical and network analysis. Journal of management studies 43: 0022-2380.
Lijun S. (2017). Co-authorship Network in Transformation research, The Media Laboratory, Massachusett of Technology, Cambridge. M. A, in Press.
Marshakova-Shaikevich, I. (2006). Scientific Colloboration of new 10. EU Countries in the field of social Sciences. Information processing and management 42: 1592-1598.
Moody J. (2004). “The structure of a social science collaboration network: Disciplinary cohesion from 1963 to 1999”. American Sociology Review 69(2): 213–238.
Newman M. E. J. (2001). “The structure of scientific collaboration networks”. Proceedings of the National Academy of Sciences 98(2): 404–409.
Newman M. E. J. (2004). “Co-authorship networks and patterns of scientific collaboration”. Proceeding of National Academic Society 101(2): 5200–5205.
Osareh  F, Wilson C.S. (2002), Collaboration in Iranian scientific publications. Libri 52: 88-98.
Osca-Lluch J, Velasco E, Lopez M, Haba J. (2009). Co-authorship and citation networks in spanish history of science research. Scientometrics 80(2): 375-385.
Parkhe A, Wasserman S,  Ralston, D. A. (2006). New frontiers in network theory development academy of Management Review 31(3), 560-568.
Popp J,  Balog P, Oláh J.I, Kot S, Rákos M.H, Lengyel P. (2018). Social Network Analysis of Scientific Articles Published by Food Policy, Sustainability 10(577): 1-22.
Tajedini O, Ghazizade A, Sadatmoosavi A. (2018). Identifying the Effects of Co-authorship Strategies on the Citation-based Performance of Scholars: A Social Networks Analysis, Journal of Scientometric Res 7(1): 19-28.
Vizing V.G.  Critical Graphs with Given Chromatic Class, Diskret, Analiz 5; 1965: 9–17.
Van Noorden R. (2010). Metrics: A profusion of measures. Nature, 465: 864–866.
Vanderels D. (2015). Social Network Analysis As a Tool for Research Policy. PLoS Negl Trop Dis, 9(12); e0004266.
West D.B. (2001), Introduction  to Graph Theory, 2nd ed., Prentice Hall, Upper Saddle River.
Wilson C.S, Osareh, F.(2003), Science and research in Iran: a scientometrics study. Interdisciplinary Science Reviews 28(1): 26-37.